عرفان و مقامات

عارف در پی حق است و از هر طلبی حتی عرفان نیز می گذرد و تنها حق را می بیند.از میان فیلسوفان اسلامی،جناب شیخ الرئیس «ابن سینا»از معدود نوابغی است که توانسته است با نگارش نمط های نهم و دهم«الاشارات و التنبیهات»گوی سبقت را از همگنان خود برباید و به خلق اثری کم نظیر همت بگمارد. این دو نمط از نفوس مجرد و فرشتگان سخن نمی گوید،بلکه از خاک نشینانی چند سخن سر می دهد که خواهان حق هستند و منازل و احوالی که آنان در طریق سیر و سلوک خود دارند را می شناساند و اسرار و ویژگی های عارفان را به بحث می گذارد.شرح حاضر به نقد و بازاندیشی گزاره های این کتاب می پردازد و پیچیدگی ها،نازک اندیشی ها و ارزش صدق داده های این دو نمط عارفانه را با رویکردی فلسفی و خردگرایانه تبیین می کند.